Nota Sejarah Tingkatan 5 Bab 3: Raja Berperlembagaan & Demokrasi Berparlimen
LATAR BELAKANG PEMERINTAHAN BERAJA DAN DEMOKRASI BERPARLIMEN
Perkembangan pemerintahan beraja sejajar dengan perubahan zaman dan telah diiktiraf sebagai Raja Berperlembagaan seiring dengan konsep Demokrasi Berparlimen dalam pemerintahan negara kita.
| LATAR BELAKANG |
|---|
| PEMERINTAHAN BERAJA KESULTANAN MELAYU MELAKA Raja Berkuasa Mutlak: Raja memegang kuasa mutlak dalam sistem pemerintahan beraja. Undang-Undang Melaka: Pemerintahan berdasarkan undang-undang, termasuk Hukum Kanun Melaka dan Undang-Undang Laut Melaka. Konsep Islam: Pemerintahan kesultanan diperkukuh dengan konsep Islam, di mana raja berperanan sebagai ketua agama Islam. Tradisi dan Adat Istiadat: Kesultanan Melayu Melaka menjadi pelopor kepada tradisi dan adat istiadat yang diwarisi oleh negeri Melayu lain. Peranan Raja-raja Melayu: Raja-raja Melayu adalah sumber undang-undang, ketua kerajaan, dan ketua agama. Tanggungjawab Raja-raja Melayu: Raja-raja bertanggungjawab untuk memelihara adat dan struktur masyarakat kerajaan Melayu. Kedaulatan Raja-raja Melayu: Keabsahan semua tindakan terletak pada kedaulatan raja-raja Melayu. |
| SEBELUM PERANG DUNIA KEDUA Sistem Residen (NNMB): Dalam sistem ini, British mengambil alih pentadbiran pada peringkat pembesar negeri. Residen British berperanan sebagai penasihat kepada raja dan mempengaruhi keputusan pentadbiran. Sistem Penasihat (NNMTB): Dalam sistem ini, British menempatkan Penasihat British, tetapi pentadbiran negeri tetap dilaksanakan oleh pembesar yang dilantik oleh raja. Ini memastikan kedudukan raja sebagai ketua berpelembagaan. |
| SEMASA PENDUDUKAN JEPUN Raja-raja Melayu memegang peranan penting dalam hal ehwal agama Islam dan masih memperoleh pendapatan. Pada masa yang sama, semasa pemerintahan Jepun di Tanah Melayu, kedudukan Raja-raja Melayu berada di bawah pengawasan Gabenor Jepun. |
| SELEPAS PERANG DUNIA KEDUA Malayan Union: Diperkenalkan pada tahun 1946, Malayan Union menyaksikan Raja-raja Melayu kehilangan kuasa dan British memerintah melalui Gabenor yang dilantik. Protes dan Perjanjian Persekutuan: Penduduk Tanah Melayu dan Raja-raja Melayu menentang Malayan Union. Akhirnya, Perjanjian Persekutuan Tanah Melayu mengembalikan kedaulatan kepada Raja-raja Melayu. Undang-undang Tubuh: Undang-undang Tubuh digubal oleh Raja-raja Melayu dan masih berkuat kuasa hingga hari ini. |
| RAJA BERPERLEMBAGAAN DAN DEMOKRASI BERPARLIMEN SELEPAS MERDEKA Kemerdekaan Tanah Melayu: Kemerdekaan diperolehi melalui perundingan dan persetujuan dengan pihak British. Pemerintahan Beraja: Pemerintahan beraja diteruskan dan disesuaikan dengan konsep demokrasi. Yang di-Pertuan Agong (YDPA) memegang jawatan sebagai Ketua Utama Negara. Peranan Raja: Raja adalah pemerintah tertinggi negara. Hak Rakyat: Rakyat mempunyai hak untuk memilih pemimpin melalui pilihan raya. |
SEJARAH DAN KEDUDUKAN INSTITUSI MAJLIS RAJA-RAJA
Majlis Raja-Raja memainkan peranan penting dalam pemerintahan negara berdasarkan Perlembagaan Persekutuan.
| SEJARAH DAN KEDUDUKAN INSTITUSI |
|---|
| PEMBENTUKAN DURBAR NEGERI-NEGERI MELAYU BERSEKUTU (NNMB) Pembentukan Durbar: Durbar dibentuk pada tahun 1897 seiring dengan penubuhan Negeri-Negeri Melayu Bersekutu (NNMB). Peranan Durbar: Durbar berfungsi sebagai majlis persidangan bagi Raja-raja Melayu NNMB untuk membincangkan hal-hal pentadbiran Kerajaan Persekutuan dengan pihak British. Maksud Durbar: Durbar merujuk kepada perjumpaan atau persidangan umum yang diadakan oleh Raja Melayu dengan pihak British. Keahlian Durbar: Keahlian Durbar termasuk Pesuruhjaya Tinggi British (sebagai Pengerusi), Raja-raja Melayu NNMB, Residen British di NNMB, dan Setiausaha NNMB. |
| MAJLIS SULTAN-SULTAN SEMASA MALAYAN UNION (MU) Majlis Sultan-Sultan: Majlis ini diusulkan untuk penubuhan dalam Perlembagaan Malayan Union. Keahliannya termasuk Gabenor Malayan Union (sebagai Pengerusi), sembilan orang Raja Melayu, Ketua Setiausaha Malayan Union, Penasihat Undang-undang, dan Setiausaha Kewangan. Fungsi Majlis: Majlis Sultan-Sultan bertujuan untuk membincangkan undang-undang agama Islam dan memberi nasihat kepada Gabenor tentang perkara yang dibangkitkan oleh Raja-raja Melayu. Penentangan Raja-raja Melayu: Walau bagaimanapun, Majlis Sultan-Sultan tidak pernah dilaksanakan kerana Raja-raja Melayu menentang Malayan Union. |
| MAJLIS RAJA-RAJA SEMASA PERSEKUTUAN TANAH MELAYU 1948 Pembentukan: Majlis Raja-Raja ditubuhkan apabila Persekutuan Tanah Melayu menggantikan Malayan Union. Kuasa dan Sekretariat: Majlis ini mempunyai kuasa dan sekretariat yang sesuai dengan kedudukan dan peranannya. Pengurusan oleh Raja-raja Melayu: Majlis diurus sepenuhnya oleh Raja-raja Melayu. Pengerusi: Pengerusi Majlis ditentukan daripada kalangan 9 orang Raja Melayu. Persidangan dan Penyimpan Mohor Besar: Persidangan perlu disertai oleh Penyimpan Mohor Besar Raja-raja Melayu untuk memeterai keputusan persidangan. Hak dan Kuasa Raja-raja Melayu: Raja-raja Melayu diberi hak dan kuasa untuk mendapatkan penerangan daripada Pesuruhjaya Tinggi British mengenai penggubalan undang-undang dan dasar Kerajaan Persekutuan. |
| MAJLIS RAJA-RAJA SELEPAS MERDEKA Selepas Merdeka (1957): Peranan Majlis Raja-Raja dikekalkan, tetapi keanggotaannya mengalami perubahan. Yang di-Pertua Negeri Melaka dan Pulau Pinang turut menjadi ahli Majlis Raja-Raja. Selepas Pembentukan Malaysia (1963): Yang di-Pertua Negeri Sarawak dan Sabah juga turut menjadi ahli Majlis Raja-Raja. Mesyuarat Khas: Walau bagaimanapun, Yang di-Pertua Negeri tidak turut serta dalam mesyuarat khas yang melibatkan institusi beraja, seperti pemilihan Yang di-Pertuan Agong dan Timbalan Yang di-Pertuan Agong. |
| KEDUDUKAN MAJLIS RAJA-RAJA DALAM PERLEMBANGAN PERSEKUTUAN Memilih Yang di-Pertuan Agong (YDPA) dan Timbalan YDPA: Majlis Raja-Raja terlibat dalam pemilihan YDPA dan Timbalan YDPA. Persetujuan Undang-Undang: Majlis Raja-Raja bersetuju atau tidak bersetuju terhadap undang-undang yang memerlukan persetujuan mereka. Nasihat Pelantikan Jawatan: Majlis memberi nasihat berkaitan pelantikan jawatan tertentu. Rujukan dalam Perubahan Dasar: Majlis menjadi rujukan dalam perubahan dasar berhubung kedudukan istimewa orang Melayu, bumiputera di Sarawak dan Sabah, serta kepentingan sah kaum lain. Lembaga Pengampunan: Majlis Raja-Raja berperanan sebagai Lembaga Pengampunan bagi kes-kes tertentu. Perubahan Persempadanan Negeri: Majlis memperkenan perubahan persempadanan negeri setelah mendapat perkenan raja negeri berkenaan. Pindaan Perlembagaan: Majlis juga memperkenan pindaan perlembagaan bagi perkara-perkara tertentu. Pengimbangan dalam Sistem Perlembagaan: Majlis Raja-Raja menjadi pengimbangan dalam sistem perlembagaan melalui hak untuk dirundingkan dalam beberapa pelantikan penting dan hak untuk membincangkan hal berhubung dengan dasar negara. |
YANG DI-PERTUAN AGONG DAN RAJA DALAM PERLEMBAGAAN PERSEKUTUAN
Institusi Yang di-Pertuan Agong
- Jawatan Yang di-Pertuan Agong (YDPA) diwujudkan selepas negara mencapai kemerdekaan.
- YDPA dipilih dalam kalangan raja di 9 buah negeri – Perlis, Kedah, Selangor, Negeri Sembilan, Johor, Pahang, Terengganu, dan Kelantan.
- Pemilihan YDPA dilakukan oleh Majlis Raja-Raja mengikut kaedah yang ditetapkan dalam Perlembagaan Persekutuan dan Peraturan-peraturan Majlis Raja-Raja.
- Kewujudan YDPA adalah seiring dengan jawatan Timbalan YDPA berdasarkan Perlembagaan Persekutuan.
Kedudukan Yang di-Pertuan Agong
- Yang di-Pertuan Agong adalah Ketua Utama Negara (Perkara 23 Perlembagaan Persekutuan).
- YDPA merupakan punca kedaulatan, ketaatan, perpaduan, kebesaran, dan kemuliaan negara
Kuasa Yang di-Pertuan Agong
- Kuasa YDPA meliputi tiga bidang utama: eksekutif, perundangan, dan kehakiman.
- Dalam bidang eksekutif, YDPA bertindak mengikut nasihat Jemaah Menteri.
- YDPA memiliki kuasa untuk memilih Perdana Menteri dan menolak permohonan untuk membubarkan Parlimen.
- Baginda juga boleh menolak undang-undang baru atau pindaan undang-undang sedia ada, tetapi jika tidak membuat keputusan, undang-undang tersebut secara automatik menjadi sah selepas 30 hari dari pembentangan awalnya2.
AMALAN DEMOKRASI DAN PENGASINGAN KUASA
| AMALAN DEMOKRASI DAN PENGASINGAN KUASA |
|---|
| Amalan Pilihan Raya Diadakan setiap 5 tahun & diadakan sejak kemerdekaan lagi |
| Kebebasan Asasi Kebebasan Diri: Hak untuk hidup dan tidak boleh diambil nyawa atau kebebasan diri tanpa proses undang-undang yang wajar. Kebebasan Beragama: Walaupun Islam adalah agama Persekutuan, penganut agama lain bebas mengamalkan agama mereka tanpa diskriminasi. Hak Berkaitan dengan Pendidikan: Tidak boleh ada diskriminasi terhadap warganegara berdasarkan agama, ras, keturunan, atau tempat lain dalam akses kepada pendidikan. Kebebasan Bersuara, Berhimpun, dan Berpersatuan: Setiap warganegara berhak bersuara, berhimpun secara aman, dan berpersatuan. Namun, perlu diingat bahawa kebebasan asasi tidak bersifat mutlak dan tertakluk kepada sekatan undang-undang yang wajar |
| Pengasingan Kuasa dalam Pemerintahan Badan Perundangan (Legislatif): Menggubal dan meminda undang-undang. Menyemak dasar kerajaan. Meluluskan perbelanjaan dan sistem cukai baharu. Parlimen: Badan perundangan tertinggi di Malaysia. Terdiri daripada YDPA, Dewan Rakyat, dan Dewan Negara. Badan Eksekutif: Melaksanakan kuasa eksekutif mengikut Perlembagaan Persekutuan. Terdiri daripada Jemaah Menteri dan Majlis Mesyuarat Negeri. Badan Kehakiman (Judisiari): Mentafsir dan melaksanakan undang-undang serta mempertahankan Perlembagaan Persekutuan. Hakim memastikan sistem kehakiman dan keadilan ditegakkan. |
KEUNIKAN AMALAN DEMOKRASI BERPARLIMEN DI NEGARA KITA
| KEUNIKAN AMALAN DEMOKRASI BERPARLIMEN DI NEGARA KITA |
|---|
| GABUNGAN UNSUR TRADISIONAL DAN MODEN DALAM PENTADBIRAN Aspek Tradisional: Kedudukan raja sebagai warisan sosiopolitik masyarakat Melayu. Aspek Moden: Demokrasi Berparlimen berdasarkan model Westminster England. Gabungan ini mengimbangi amalan demokrasi dalam persekitaran sosiopolitik di negara kita yang mempunyai pelbagai bangsa, agama, dan budaya. |
| MEKANISME SEMAK DAN IMBANG DALAM PENTADBIRAN Pemerintahan Beraja: Raja berkecuali dalam hal politik, ekonomi, dan dasar negara. Ini membantu mengimbangi pemerintahan demokrasi. Kuasa Pengimbang pada Raja: Raja memainkan peranan dalam meredakan konflik yang berlaku dalam sistem demokrasi. Mekanisme Semak dan Imbang: Pengasingan kuasa antara badan perundangan, eksekutif, dan kehakiman memastikan keseimbangan dan pengawasan. |
| KUASA BUDI BICARA RAJA Kuasa Budi Bicara Raja: Kuasa ini memberikan raja kebebasan untuk membuat keputusan tanpa terikat kepada nasihat ketua kerajaan (contohnya, Perdana Menteri). Ini bermakna raja boleh mengambil tindakan berdasarkan pertimbangan peribadi dan penilaian, tanpa perlu mengikut nasihat dari pihak lain. Kuasa Budi Bicara YDPA (Yang di-Pertuan Agong): YDPA mempunyai tanggungjawab untuk melantik ketua Kerajaan Persekutuan (Perdana Menteri). Walau bagaimanapun, YDPA tidak memperkenankan permintaan pembubaran Parlimen kecuali jika terdapat sebab-sebab yang kukuh dan berdasarkan undang-undang. Kuasa Budi Bicara Raja dan Yang di-Pertuan Negeri (Sultan atau Yang di-Pertua Negeri): Bagi negeri-negeri, Sultan atau Yang di-Pertua Negeri memainkan peranan serupa. Mereka melantik ketua Kerajaan Negeri (Menteri Besar atau Ketua Menteri) dan juga mempunyai kuasa untuk menolak permintaan pembubaran Dewan Undangan Negeri (DUN). Kuasa budi bicara ini adalah penting dalam mengekalkan keseimbangan antara kuasa eksekutif dan kuasa raja dalam sistem pemerintahan kita |
| KERJASAMA POLITIK Perkongsian Kuasa Antara Kaum: Prinsip tolak ansur, perundingan, dan pengorbanan membolehkan pelbagai kaum bekerjasama dalam pemerintahan. Ini membantu mengimbangi kepentingan dan memastikan keadilan dalam pengambilan keputusan. Pemuafakatan Pelbagai Parti Politik: Pemuafakatan di antara parti politik membolehkan mereka membentuk kerajaan dan berkongsi kuasa. Ini penting untuk mencapai stabiliti dan keberkesanan dalam pemerintahan. Parti Perikatan (1955): Parti Perikatan merupakan gabungan parti berasaskan kaum yang bertujuan memperkuatkan perpaduan dan kerjasama di kalangan pelbagai kumpulan masyarakat. |
KOLEKSI LATIHAN
| LATIHAN | SKEMA |
RINGKASAN
Ringkasan Komprehensif
1. Latar Belakang Pemerintahan Beraja dan Demokrasi Berparlimen
Sistem pemerintahan beraja di negara kita mempunyai akar umbi yang mendalam, bermula sejak zaman Kesultanan Melayu Melaka. Kesultanan ini mempamerkan sebuah pemerintahan beraja yang berwibawa dan mutlak, di mana raja memegang kuasa penuh dalam pentadbiran, perundangan, dan kehakiman. Sistem ini diperkukuh dengan undang-undang seperti Hukum Kanun Melaka dan Undang-Undang Laut Melaka. Raja juga berperanan sebagai ketua agama Islam.
Legasi Kesultanan Melayu Melaka diteruskan oleh negeri-negeri Melayu yang lain. Kesultanan Johor Riau, Pahang, dan Perak adalah kesinambungan langsung, manakala Kesultanan Terengganu dan Selangor juga mempunyai pertalian dengannya. Kesultanan Kelantan, Negeri Sembilan, dan Perlis diasaskan selepas berakhirnya Kesultanan Melayu Melaka, manakala Kesultanan Kedah merupakan kerajaan terawal di negara ini. Walaupun pentadbiran British dan Jepun telah mencabar institusi ini, pemerintahan beraja tidak terhapus dan berkembang seiring dengan konsep Demokrasi Berparlimen yang diiktiraf dalam Perlembagaan Persekutuan.
2. Institusi Majlis Raja-Raja
Majlis Raja-Raja merupakan sebuah institusi yang kekal relevan selepas kemerdekaan pada 31 Ogos 1957. Keanggotaannya terdiri daripada Raja-Raja bagi sembilan buah negeri Melayu serta Yang di-Pertua Negeri bagi Melaka, Pulau Pinang, Sarawak dan Sabah. Walau bagaimanapun, Yang di-Pertua Negeri tidak turut serta dalam mesyuarat khas yang melibatkan pemilihan Yang di-Pertuan Agong dan Timbalan Yang di-Pertuan Agong.
Berdasarkan Perlembagaan Persekutuan, Majlis Raja-Raja mempunyai fungsi-fungsi penting berikut:
• Memilih Yang di-Pertuan Agong dan Timbalan Yang di-Pertuan Agong.
• Menjadi Lembaga Pengampunan bagi kes-kes tertentu.
• Memperkenankan perubahan persempadanan negeri setelah mendapat perkenan raja negeri berkenaan.
• Memperkenankan pindaan perlembagaan bagi perkara-perkara tertentu.
Simbol kekuasaan dan kedaulatan institusi ini ialah Mohor Besar Raja-Raja. Semua dokumen rasmi yang dikeluarkan oleh Majlis Raja-Raja disahkan dengan cap mohor ini dan tandatangan Penyimpan Mohor Besar Raja-Raja.
3. Yang di-Pertuan Agong dan Raja dalam Perlembagaan Persekutuan
Institusi Yang di-Pertuan Agong (YDPA) diwujudkan selepas negara mencapai kemerdekaan pada tahun 1957. YDPA merupakan Ketua Utama Negara dan dipilih dari kalangan sembilan orang Raja Melayu secara bergilir-gilir. Pemilihan ini dilaksanakan oleh Majlis Raja-Raja mengikut kaedah yang ditetapkan dalam Perlembagaan Persekutuan.
YDPA mempunyai kuasa dan peranan yang luas dalam pemerintahan, merangkumi kuasa eksekutif, perundangan, dan kehakiman.
| Kuasa YDPA | Huraian |
| Kuasa Eksekutif | Bertindak mengikut nasihat Jemaah Menteri. Kuasa ini termasuklah melantik Perdana Menteri, Jemaah Menteri, Peguam Negara, Panglima Angkatan Tentera, dan Ketua Audit Negara. YDPA juga merupakan pemerintah tertinggi Angkatan Tentera Malaysia dan berperanan dalam hal ehwal diplomatik. |
| Kuasa Perundangan | YDPA mempunyai kuasa memanggil dan membubarkan Parlimen. Baginda juga memperkenankan rang undang-undang yang telah diluluskan oleh Dewan Rakyat dan Dewan Negara sebelum ia menjadi undang-undang. |
| Kuasa Kehakiman | Melantik hakim Mahkamah Atasan (Mahkamah Persekutuan, Mahkamah Rayuan, Mahkamah Tinggi) atas nasihat Perdana Menteri setelah dipertimbangkan oleh Suruhanjaya Pelantikan Kehakiman dan berunding dengan Majlis Raja-Raja. |
| Kuasa Pengampunan | YDPA berkuasa mengampunkan, menangguhkan, dan meringankan hukuman yang dijatuhkan oleh mahkamah tertentu (Mahkamah Tentera, Mahkamah Syariah di Wilayah Persekutuan, Melaka, Pulau Pinang, Sabah, dan Sarawak) setelah mendapat nasihat Lembaga Pengampunan. |
| Agama | Merupakan Ketua Agama Islam di negeri sendiri, Wilayah Persekutuan, Melaka, Pulau Pinang, Sarawak, dan Sabah. |
| Hak dan Keistimewaan | Bertanggungjawab menjaga serta melindungi kedudukan istimewa orang Melayu dan bumiputera di Sarawak dan Sabah, serta kepentingan sah kaum lain. |
| Pengisytiharan Darurat | Boleh membuat pengisytiharan darurat sekiranya wujud keadaan yang mengancam keselamatan awam atau ekonomi negara. |
4. Amalan Demokrasi dan Pengasingan Kuasa
Amalan demokrasi di Malaysia berteraskan dua konsep utama: kebebasan asasi dan pengasingan kuasa.
A. Kebebasan Asasi Perlembagaan Persekutuan menjamin hak dan kebebasan asasi individu, namun ia tidak bersifat mutlak dan tertakluk kepada sekatan undang-undang demi menjaga ketenteraman awam. Antara kebebasan asasi yang dijamin termasuklah:
• Kebebasan Diri: Tiada seorang pun boleh diambil nyawanya atau dilucutkan kebebasan dirinya kecuali mengikut undang-undang.
• Kebebasan Beragama: Islam ialah agama Persekutuan, tetapi penganut agama lain bebas mengamalkan agama masing-masing.
• Hak Berkenaan Pendidikan: Tiada diskriminasi terhadap warganegara atas alasan agama, ras, keturunan, atau tempat lahir.
• Kebebasan Bersuara, Berhimpun dan Berpersatuan: Warganegara berhak bersuara, berhimpun secara aman, dan menubuhkan persatuan.
B. Pengasingan Kuasa Sistem pemerintahan negara mengamalkan pengasingan kuasa yang membahagikan pentadbiran kepada tiga badan utama untuk memastikan tidak berlaku pemusatan kuasa. YDPA merupakan puncak kepada ketiga-tiga badan ini.
1. Badan Perundangan (Legislatif): Berfungsi menggubal undang-undang. Di peringkat Persekutuan, badan ini ialah Parlimen, yang terdiri daripada YDPA, Dewan Rakyat, dan Dewan Negara. Di peringkat negeri, ia dikenali sebagai Dewan Undangan Negeri (DUN).
2. Badan Eksekutif (Pelaksana): Bertanggungjawab menggubal dasar-dasar negara dan melaksanakannya. Badan ini diketuai oleh Perdana Menteri dan dianggotai oleh Jemaah Menteri.
3. Badan Kehakiman (Judisiari): Berfungsi mentafsir dan melaksanakan undang-undang serta mempertahankan Perlembagaan Persekutuan. Badan ini bebas daripada pengaruh politik dan diketuai oleh Ketua Hakim Negara. Sistem mahkamah di Malaysia mempunyai hierarki yang terdiri daripada Mahkamah Atasan dan Mahkamah Bawahan.
5. Keunikan Amalan Demokrasi Berparlimen di Malaysia
Sistem pemerintahan Malaysia adalah unik kerana menggabungkan beberapa elemen penting:
• Gabungan Unsur Tradisional dan Moden: Sistem ini menyatukan institusi Raja Berperlembagaan (tradisional) sebagai warisan sosiopolitik dengan sistem Demokrasi Berparlimen (moden) berpandukan model Westminster.
• Mekanisme Semak dan Imbang: Pengasingan kuasa antara tiga badan kerajaan (perundangan, eksekutif, kehakiman) mewujudkan sistem semak dan imbang. Institusi beraja juga berperanan sebagai pengimbang bagi memastikan demokrasi berjalan lancar.
• Kuasa Budi Bicara Raja: YDPA dan Raja-Raja mempunyai kuasa untuk bertindak tanpa mengikut nasihat kerajaan dalam hal tertentu, seperti melantik Perdana Menteri atau Ketua Menteri, dan tidak memperkenankan permintaan pembubaran Parlimen atau DUN.
• Kerjasama Politik: Amalan demokrasi di Malaysia menekankan kerjasama antara parti politik melalui gabungan atau pakatan untuk membentuk kerajaan dan memastikan kestabilan politik serta keharmonian kaum.
GLOSARI
| Istilah | Definisi |
| Demokrasi Berparlimen | Sistem pemerintahan di mana rakyat memilih wakil mereka melalui pilihan raya untuk membentuk kerajaan di Parlimen. |
| Raja Berperlembagaan | Sistem pemerintahan beraja yang dijalankan mengikut peruntukan dalam Perlembagaan. Raja atau Yang di-Pertuan Agong bertindak berdasarkan Perlembagaan dan nasihat kerajaan. |
| Yang di-Pertuan Agong (YDPA) | Ketua Utama Negara bagi Persekutuan Malaysia. Dipilih oleh Majlis Raja-Raja dari kalangan sembilan orang Raja Melayu untuk tempoh lima tahun. |
| Majlis Raja-Raja | Sebuah institusi yang dianggotai oleh semua Raja dan Yang di-Pertua Negeri, yang mempunyai fungsi khusus seperti memilih YDPA dan menjadi rujukan dalam hal-hal tertentu. |
| Mohor Besar Raja-Raja | Cap rasmi yang menjadi lambang kekuasaan dan kedaulatan Raja-Raja Melayu, digunakan untuk mengesahkan dokumen rasmi yang dikeluarkan oleh Majlis Raja-Raja. |
| Kuasa Eksekutif | Kuasa untuk menjalankan pemerintahan dan melaksanakan undang-undang. Di peringkat Persekutuan, kuasa ini dipegang oleh YDPA yang bertindak atas nasihat Jemaah Menteri. |
| Kuasa Perundangan | Kuasa untuk menggubal dan meluluskan undang-undang. Kuasa ini terletak pada Parlimen di peringkat Persekutuan dan Dewan Undangan Negeri di peringkat negeri. |
| Kuasa Kehakiman | Kuasa untuk mentafsir dan melaksanakan undang-undang serta mempertahankan Perlembagaan. Kuasa ini dilaksanakan oleh badan kehakiman yang bebas dan tidak berpihak. |
| Pengasingan Kuasa | Pembahagian kuasa pemerintahan negara kepada tiga cabang yang berasingan, iaitu Perundangan (legislatif), Eksekutif (pelaksana), dan Kehakiman (judisiari). |
| Semak dan Imbang | Satu mekanisme di mana setiap cabang pemerintahan boleh mengehadkan kuasa cabang yang lain, bagi memastikan tiada penyalahgunaan kuasa dan pentadbiran berjalan lancar. |
| Kuasa Budi Bicara | Kuasa yang dimiliki oleh Raja untuk membuat keputusan atas pertimbangan sendiri tanpa terikat dengan nasihat kerajaan dalam beberapa perkara yang diperuntukkan oleh perlembagaan. |
| Kebebasan Asasi | Hak-hak asas yang dijamin oleh Perlembagaan Persekutuan kepada warganegara, merangkumi kebebasan diri, beragama, bersuara, berhimpun, berpersatuan, dan hak terhadap pendidikan. |
| SUHAKAM | Suruhanjaya Hak Asasi Manusia Malaysia, sebuah badan yang ditubuhkan untuk mempromosikan dan melindungi hak asasi manusia bagi semua orang di Malaysia. |